We zijn deze tijd allemaal nogal wat uitdagingen tegen gekomen en één daarvan was het online yogales geven.
Zelf was ik bloednerveus, dat mag je best weten. En al de techniek die erbij kwam kijken maakte me in het begin behoorlijk overprikkeld. Ook vond ik het best eng om op maandagavond zo moederziel alleen in het pand te zijn. Maaar gelukkig had mijn man inmiddels ook wel wat behoefte aan een yogalesje, dus die ging lekker meedoen achter de camera en is sindsdien iedere maandagavond van de partij.
Mijn grootste blunders waren dat ik vergat op te nemen, of dat ik vergeten was de microfoons van de deelnemers uit te zetten, maar met vallen en opstaan lijk ik het nu redelijk onder de knie te hebben.
Nou was ik wel benieuwd hoe de andere yogadocenten, die de onlinelessen vanuit ons mooie pand aan de Heemraadssingel geven, ervaren hebben en stelde hun een paar vragen. Veel leesplezier en we zien elkaar spoedig!
Carolina
Op 15 maart viel de beslissing dat de deuren van ons yogacentrum dicht moesten. We hadden het al aan voelen komen. De oplossing waarvan we toen nog dachten dat die voor drie weken zou zijn: online lessen geven. Dan krijg je te maken met live streaming, de snelheid van je internet verbinding, van wifi naar kabel, een aparte microfoon om het geluid te verbeteren, een streaming camera om het beeld te verbeteren, een laptop die het allemaal aankan, ojee, geen netwerkingang, een hub voor de netwerkkabel. Ojee, niet meer genoeg ingangen voor de microfoon en camera, nog een hub voor de andere randapparatuur. Slechte belichting, hier een lamp, daar een lamp. Welke setting is het beste qua licht? De camera heeft ineens moeite met scherp stellen. De microfoon deed het perfect maar gaat ineens rondzingen.
Ofwel, als je mij vraagt, wat heeft je de laatste maanden het meest bezig gehouden, dan is het de techniek. Soms lijkt het wel of er achter iedere oplossing een nieuw probleem tevoorschijn komt.
Met dank aan Tony die we maar een belletje hoefden te geven en hij stond voor ons klaar, Jacqueline die vele uren stak in de juiste belichting en instructiefilmpjes voor de docenten, is het toch allemaal best goed gekomen.
De reacties van onze leerlingen zijn zo fijn, dat het gedoe eromheen snel vergeten wordt. Want hoe de toekomst er ook uit gaat zien, de online lessen zijn een blijvertje.
Soerya
Toen ik net hoorde dat we online lessen gingen geven reageerde ik helemaal niet. Ik had niet gedacht dat ik dat ging doen. Ik zag het helemaal niet voor me, ik sloeg een beetje dicht. Een maand later realiseerde ik me dat ik dat ook moest gaan doen, jawel een maand later, want het ging nog wel even duren. Ik vond het verschrikkelijk. Totaal onwennig stond ik daar en ik merkte in de lessen dat ik buiten adem raakte omdat ik zo “mijn best” stond te doen. De eerste lessen konden dan ook niet op de Communitypagina, want je hoorde duidelijk dat ik buiten adem was.
Nu gaat het online lesgeven iets beter maar ik vind het nog steeds niet toppie. Het is wel super dat bijvoorbeeld een leerling uit Zeeland mee kan doen, er zijn absoluut voordelen in het online lesgeven. Dat de mensen thuis yoga kunnen doen in hun eigen sfeer zonder dat ze de deur uitgaan, geweldig! Dat is absoluut zo.
Yes. Heel geweldig!
Toen kwam de verlossing voor mijn zaterdaglessen: We gingen lesgeven in de tuin!!! Heerlijk! Goed om de mensen weer te ontvangen en iedereen was heel blij. De uitdagingen in de tuin zijn de kraaien, die maken een keihard kakakaka geluid, soms vooral tijdens de meditatie en dan non stop, maar de mensen genieten vooral van de mooie tuin en de vrede en de rust van het buiten zijn en het samen zijn.
Miranda
Ik was positief verrast door het online lesgeven. Ik vind het vooral prettig dat er voor en na de les de mogelijkheid is om even met de leerlingen te praten. Ook voel ik tijdens de les goed de verbinding met de leerlingen: alsof ze er ook echt bij zijn. Ik was daarom ook niet nerveus voor de les. Het voelde heel natuurlijk aan.
Mijn grootste blooper was dat tijdens de les de desinfectiespray nog in beeld stond.
Ik ben heel blij dat ik met de tuinlessen de leerlingen echt weer “fysiek” kan zien. Ook komen er leerlingen die we een tijdje niet gezien hebben omdat ze geen online lessen volgden en het voelt als warme reünie. Wat ik vooral heerlijk vind aan de tuinlessen, is het in de natuur zijn. De wind langs je huid, de geluiden (afgezien de bouwvakgeluiden) en de heerlijke geur van de buitenlucht. Je hoeft alleen maar te zitten met je ogen dicht en je ervaart direct de eenheid met alles om je heen. Heel fijn. Nu maar hopen op een heerlijke mooie zomer!
Mirjam
Het online lesgeven was aan het begin vooral heel intens. Het contact met de leerlingen is anders, er gaan allerlei gedachten door mij heen van alles waar ik rekening mee moeten houden: is er voldoende licht, ben ik duidelijk in beeld, kan iedereen de oefening goed zien als ik die voordoe, kan iedereen mij goed verstaan, heb ik wel op ‘record’ geklikt, is er niet te veel omgevingsgeluid dat stoort?
De deelnemers heb ik toch liever voor me zitten, veel rustiger en het contact is directer. Dan hoef ik niet zo mijn best te doen, dan gaat het vanzelf.
Ik was blij om bij de tuinlessen iedereen weer te zien en alle techniek los te kunnen laten en ‘gewoon’ les te kunnen geven. De grote plus van de tuin is de frisse lucht en de geluiden van de vogels, de wind door de bomen.
Hoop dat iedereen nog een tuinles kan ervaren deze zomer!
Lisette
Voor mij waren de eerste weken het online lesgeven heel vreemd en onwennig.
Ik ervaar het online lesgeven nog steeds als een uitdaging, ik ben inmiddels wat minder gespannen maar ik mis de interactie met de leerlingen.
Mijn grootste uitdaging? Tsja, de techniek is voor mij de grootste uitdaging … gelukkig is er hulp nabij en ik ben erg dankbaar!
Bij aanvang van de lessen ben ik wel nerveus, maar eenmaal begonnen vooral gefocust, geconcentreerd en afgestemd.
Ik voelde mij niet direct als een vis in het water, meer als een vis op het droge.
Het leukste aan het online lesgeven vind ik het contact met de leerlingen voor en na de les en de positieve reacties.
Pascale
Toen ik hoorde dat we online lessen gingen geven, maakte mijn regisseurshart een sprongetje. Ik had eerder al een studiolamp gekocht, maar had deze nog nooit ‘voor het echie’ gebruikt.
Ik vond het heel leuk om me bezig te houden met een mooie setting, goede belichting etc. om een zo’n goed mogelijke kwaliteit video te creëren.
Dat was nog niet zo gemakkelijk…
Door het streamen bleek de beeldkwaliteit niet zo goed te zijn en het was soms echt moeilijk te achterhalen waardoor beeld en/of geluid niet optimaal waren en hoe we dit konden verbeteren. Ik heb er wel veel van geleerd!
Eerder had ik al video’s opgenomen met yoga oefeningen en meditaties voor de Facebook-pagina van Integrale Zwangerschapsyoga, dus ik was al bekend met het voor de camera staan.
Doordat ik ook regisseer wist ik goed waar ik rekening mee moest houden tijdens het opnemen, maar dat zorgde er soms ook voor dat ik met 2 petten op aan het lesgeven was; als yogadocent en als regisseur.
Dat maakte het soms lastiger om puur yogadocent te zijn en de diepte in te gaan.
Online lesgeven is een heel fijn alternatief om in contact te blijven met je leerlingen.
Wat heel bijzonder is; ik geef zwangerschaps-yoga en ik had bijna iedere week wel nieuwe leerlingen. In het begin heb je nog leerlingen die voor Corona ook bij je op les kwamen, maar op een gegeven moment zijn de meesten bevallen en krijg je nieuwe zwangeren die je alleen online kent. Ondanks dat we nieuw zijn voor elkaar en we allemaal vanuit een andere setting deelnemen aan de les, voelt het toch alsof we samen zijn.
Je leert elkaar kennen en er ontstaat een groepsgevoel, waarbij ieder haar verhaal kwijt kan. Doordat fysieke afstand nu geen rol meer speelt, komen leerlingen uit verschillende plaatsen. Zo had ik een zwangere dame die iedere week trouw meedeed vanuit Amsterdam! Wat ook bijzonder is aan online lesgeven, je krijgt een kijkje in de wereld van je leerling. Zo kwam regelmatig het dochtertje van deze dame ook even bij mama kijken hoe het was en ons begroeten!
Desalniettemin is het heel anders dan gewoon samenzijn met elkaar.
Je praat voor een camera met allemaal lichten op je gericht en het is veel intensiever dan gewoon lesgeven.
Omdat ik veel betrokken ben geweest bij het verbeteren van de kwaliteit en bij ‘troubleshooting’ (dat helaas best vaak voorkwam), merkte ik wel dat de vreugde van het ‘gewone’ lesgeven soms wat minder werd.
Soms had ik een mooie les gegeven en dan bleek dat die helemaal niet was opgenomen! Toen ik hoorde dat we yogalessen in de tuin met leerlingen zouden gaan geven, zei ik dan ook direct ja! Hoewel ik normaal niet zo’n buitenyoga typje ben, vond ik het een verademing om even niet voor de camera te staan en me met techniek bezig te hoeven houden, maar gewoon alleen maar met yoga en de leerlingen.
Het is me heel goed bevallen; het is heerlijk om in onze mooie tuin (die nu volop bloeit) les te geven terwijl je het gekwetter van de vogels hoort…
Ook de leerlingen vinden het heel fijn om op deze manier les te krijgen!
Al met al vind ik het een hele rijke ervaring en zou ik naast het geven van gewone lessen ook zeker door willen gaan met het geven van online lessen!
Prachtig om op deze manier ‘met heel de wereld’ in verbinding te kunnen komen!
Jacqueline
